بازیافت پی وی سی

توصیه شده ترین راه برای بازیافت PVC بازیافت مکانیکی است. ساده ترین راه این است که مواد را مستقیماً در کارخانه تولید که در آن زباله تولید می شود، بازیافت کنید. چنین ضایعاتی برای مثال در هنگام شروع و پایان تولید و پردازش مکانیکی محصولات نهایی یا ضایعات ناشی از خطاهای تولید ایجاد می شود. در چنین حالتی، با کمی تلاش می توان مواد بازیافتی را با دقت انتخاب کرد تا منجر به آلودگی آن نشود. ضایعات pVC پس از آسیاب مکانیکی می تواند به عنوان یک ماده افزودنی برای مواد اصلی استفاده شود برای بازیافت پی وی سی ممکن است لازم باشد که ترکیب PVC را به منظور به دست آوردن خواص پردازش و عملکرد خاص مورد نیاز برای یک برنامه جدید تغییر دهید.

بازیافت مکانیکی

پی وی سی یک ماده پلیمری با بازیافت مکانیکی بسیار محدود در نظر گرفته می شود. این به دلیل تصور نادرست از پایداری حرارتی پایین و تولید مواد مخرب و خطرناک آن است که باعث افزایش خوردگی تجهیزات پردازش میشود.. استفاده مناسب از تثبیت کننده های حرارتی امکان به دست آوردن موادPVC  با ماندگاری طولانی مدت و پایدار در دستگاه های بازیافت را فراهم میسازد.

هنگام بررسی بازیافت پی وی سی، باید این واقعیت را در نظر بگیریم که در مخلوط های پی وی سی فرآوری شده، به غیر از تثبیت کننده های حرارتی فوق، تعدادی افزودنی دیگر نیز استفاده می شود. اینها روان کننده های خارجی و داخلی، اصلاح کننده های جریان، اصلاح کننده های خواص مکانیکی، نرم کننده ها، و اغلب، محتوای نسبتاً زیادی از پرکننده های معدنی، مانند گچ، تالک و سفید تیتانیوم هستند. استفاده از آنها تنظیم دقیق خواص پردازش و عملکردی مخلوط پی وی سی فرآوری شده را امکان پذیر می کند .
در برخی موارد، بازیافت مواد PVC می تواند تا 90 درصد انرژی را در مقایسه با انرژی ورودی مورد نیاز برای استفاده از مواد اولیه صرفه جویی کند. بنابراین، انتشار CO2 کاهش می یابد .

بازیافت پی وی سی پس از تولید

ضایعات با یک ترکیب مشخص که عمدتاً در کارخانه فرآوری تولید می شوند، می توانند مستقیماً با آسیاب مجدداً پردازش شوند. ثابت شده است که PVC پلاستیکی نشده را می توان چندین بار بدون علائم واضح تخریب پردازش کرد. علاوه بر این، تعداد دفعاتی که می‌توان یک ماده را پردازش کرد، می‌توان با اختلاط مواد بازیافتی با مواد بکر به مقدار بیش از 30 درصد، به میزان قابل توجهی افزایش داد .

زباله های شرکت های تولید کننده پنجره های ساخته شده از پروفیل های پی وی سی جریان نسبتاً بزرگی از بازیافت پی وی سی با خواص و ترکیبات پایدار این مخلوط است. با این حال، این مستلزم جداسازی روکش های محافظ و ضایعات فلزی از اتصالات پنجره و PVC یا EPDM پلاستیکی است که به عنوان درز گیر یا زه وار استفاده میشود.

بطور کلی مراحل بازیافت پروفیل های پی وی سی به شرح زیر میباشد:

در مرحله اول، یک فرآیند آسیاب تک مرحله ای یا چند مرحله ای میباشد که گاهی اوقات با جداسازی مواد زائد  و گرد و خاک و شستشو همراه می شود. در مرحله بعد قطعات فلزی به وسیله جداکننده های الکترواستاتیکی از مواد پلیمری جدا می شوند. بخش های فلزی در معرض جداسازی الکترومغناطیسی قرار می گیرند که در آن آلومینیوم از فولاد جدا می شود. .سپس، بسته به کیفیت ماده، بخش پلیمری تحت یک فرآیند شستشو قرار می‌گیرد که در آن مقادیر کمی از پلاستیک با چگالی کمتر از 1 گرم بر سانتی‌متر مکعب به طور همزمان با استفاده از شناور کردن جدا می‌شوند. آنها عمدتا PP و PE هستند که به عنوان روکش محافظ برای پروفیل های PVC استفاده می شوند. بخش پلاستیک تمیز شده با استفاده از فرآیندهای جداسازی الکترواستاتیک متوالی به لاستیک، پی وی سی نرم و پی وی سی غیر پلاستیکی تفکیک میشوند.

بازیافت پی وی سی پس از مصرف

موضوع دیگر مدیریت ضایعات پس از مصرف است. مقاومت عالی در برابر شرایط آب و هوایی و فرآیند  تجریه باعث می شود محصولات پی وی سی مانند پروفیل های پنجره، پروفیل های ساختمانی و عایق های لوله و کابل ماندگاری زیادی داشته باشند. افزایش عرضه زباله از این محصولات در آینده نزدیک قابل انتظار است، زیرا 30 تا 40 سال استفاده از آنها رو به پایان است. اگرچه PVC در این زباله ها به طور قابل توجهی تخریب نمی شود و می تواند یک ماده خام با ارزش برای بازیافت باشد، ممکن است موانعی در مدیریت آنها وجود داشته باشد. در طول سال ها استفاده از محصولات PVC، مقررات قانونی تغییر کرده است که استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی مانند افزودنی ها به پلیمرها را ممنوع می کند. در مورد PVC، تثبیت کننده های مبتنی بر سرب (Pb) و برخی نرم کننده های فتالات به ویژه مشکل ساز هستند. راه حل هایی برای جداسازی موثر این ترکیبات از بازیافت PVC در حال توسعه هستند.

محصولات با عمر کوتاه  )کمتر از دوسال) تنها 15 درصد از کل محصولات PVC را تشکیل می دهند  اینها عمدتاً بطری ها و ظروف  پی وی سی هستند.   همچنین برای تولید برچسب برای بسته بندی های ساخته شده از مواد پلیمری دیگر، به ویژه بطری های نوشیدنی PET، بسته بندی برای داروخانه ها و مواد شیمیایی خانگی ساخته شده از PP و PE استفاده می شود. جداسازی مکانیکی PVC از چنین جریان زباله مشکلی ندارد

مقدار نسبتاً بالایی از PVC در پزشکی استفاده می شود. این عمدتا در محصولات یکبار مصرف است. برخی از آنها مواد خطرناک در نظر گرفته می شوند و نیاز به سوزاندن دارند، اما بسیاری از آنها مواد ارزشمندی هستند که می توانند مجددا استفاده شوند .

بازیافت مواد اولیه:

بازیافت مواد اولیه جایگزینی برای بازیافت مکانیکی و دفع زباله های پس از مصرف است. برای یک جریان زباله پی وی سی طبقه بندی نشده که بازیافت مواد برای آنها قابل دستیابی نیست یا غیراقتصادی است، مناسب تر است. هدف اصلی آن بازگرداندن مواد خام به مدار بسته و بازیابی انرژی موجود در مواد است. مواد شیمیایی تولید شده در فرآیند تجزیه پی وی سی کاربردهای مختلفی دارند .

برای مثال کلر زدایی و بازیابی کلر در طی بازیافت حرارتی PVC را می توان با اتیلن گلیکول و NaOH تکمیل کرد . نمک NaCl و گلیکول حاصل با الکترودیالیز جدا شده و در فرآیندهای مختلف مورد استفاده مجدد قرار می گیرد. کسر هیدروکربنی به دست آمده را می توان در عملیات حرارتی استفاده کرد یا برای فرآیندهای بعدی، به عنوان مثال، تولید سوخت استفاده کرد. چنین رویه ای محافظت در برابر خوردگی تاسیسات و بهترین بازیافت انرژی از بخش هیدروکربنی باقیمانده را تضمین می کند